Beïnvloedende factoren van het maximale aanhaalmoment van de borgmoer

Het maximale aanhaalmoment van de borgmoer wordt door veel factoren beïnvloed. Voor het onderzoek naar de low-cycle vermoeiingsprestaties van de borgmoer blijven de spoeddiameter van de schroefdraad, de helixhoek en de schuine hoek van de schroefdraad ongewijzigd. Alleen de maximale elastische terugstelkracht FNmax van het schroefdraadstuk en de equivalente wrijvingshoek ρe zullen na herhaald gebruik tot op zekere hoogte verschijnen. wijziging. Daarom is het alleen nodig om de veranderingswet van het maximale uitschroefkoppel te analyseren wanneer de borgmoer wordt onderworpen aan cyclische belasting vanuit deze twee aspecten.
1. Materiaalversteviging
Wanneer het materiaal cyclisch wordt belast, zal het fenomeen van "cyclische rekverharding" of "cyclische rekverzachting" verschijnen, dat wil zeggen, in het geval van cyclische rek met constante amplitude zal de spanningsamplitude toenemen of afnemen met de toename van het aantal cycli. Na verschillende cycli komt de spanningsamplitude in een cyclisch stabiele toestand. De low-cycle vermoeidheid van de borgmoer wordt uitgevoerd onder de voorwaarde van constante spanning, en de rekverharding of verzachting van het schroefdraadstuk zal het maximale uitschroefkoppel beïnvloeden. Het gelegeerd staal dat wordt gebruikt om de borgmoer te vervaardigen, is een cyclisch rekverhardend materiaal. Door de verharding van het materiaal zal de elastische herstelkracht FN van het schroefdraadstuk toenemen en zal het schroefkoppel toenemen.
2. Lage cyclusmoeheid
Lage cyclusmoeheid betekent dat de vermoeiingsspanning de rekgrens van het materiaal benadert of overschrijdt. Het materiaal heeft een bepaalde hoeveelheid plastische vervorming in elke spanningscyclus. De levensduur ligt over het algemeen in het bereik van 102 tot meerdere keren 104. De vermoeiingscurve wordt over het algemeen weergegeven door de ε-N-curve. . De resultaten van de eindige-elementenberekening laten zien dat nadat de bout in de borgmoer is geschroefd, de spanning aan de wortel van de schroefdraad groter is en het oppervlak meegeeft, terwijl de spanning in het midden van de wortel van de schroefdraad is zeer klein en de spanningssituatie is ingewikkelder. Het gebied met hogere belasting aan de basis van het schroefdraadstuk ondergaat een heen en weer gaande belasting, wat vatbaar is voor vermoeidheid bij lage cycli, wat de druk van het schroefdraadstuk en het uitschroefkoppel vermindert.
3. Wrijvingscoëfficiënt
De wrijvingshoek is een belangrijke factor die het aanhaalmoment beïnvloedt, en het bestaan ​​van wrijving is de basis voor de normale werking van de borgmoer. Wanneer de borgmoer werkt, is er druk en wrijving op het contactoppervlak onder invloed van de elastische herstelkracht van het schroefdraadstuk. Tijdens herhaald gebruik worden de ruwe positie en randen en hoeken van het contactoppervlak geslepen en glad gemaakt onder invloed van heen en weer gaande wrijving. De wrijvingscoëfficiënt wordt kleiner, waardoor het maximale uitdraaimoment van de moer afneemt.
4. Fabricage en montage
Vanwege productietechnische beperkingen en nauwkeurigheid zijn er scherpe hoeken aan de schroefdraadranden of is de dimensionale coördinatie tussen onderdelen niet gecoördineerd. Tijdens de eerste montage kan het inschroef- en uitschroefkoppel bepaalde fluctuaties of fluctuaties hebben, die een bepaald aantal inlopen vereisen om meer nauwkeurige kenmerken van de borgmoer bij herhaald gebruik te verkrijgen.
5. Slotwaarde
Nadat de geometrische parameters van het materiaal en de moer zijn bepaald, heeft de verandering van de sluitwaarde een belangrijke invloed op de herhaalde gebruikskenmerken van de borgmoer. Hoe groter de sluitwaarde, hoe groter de vervorming van de schroefdraad bij het openen, hoe groter de spanning van de schroefdraad, hoe sterker de cyclische verharding en hoe groter de druk FN van de schroefdraad, die de neiging heeft om het losschroefkoppel te verhogen; aan de andere kant wordt de breedte van de schroefdraad verkleind, neemt het totale oppervlak van het schroefdraadstuk af, neemt de wrijving met de bout af, neemt de spanning van het schroefdraadstuk toe en neemt de vermoeiingsprestatie bij lage cycli af, wat heeft een neiging om het maximale uitschroefkoppel te verminderen. Onder de gecombineerde werking van vele factoren is de variatie van het maximale uitschroefkoppel met het aantal herhaald gebruik moeilijk te voorspellen en kan alleen worden waargenomen door middel van experimenten.

www.jinduhardware.com